|
||||||||
|
Daniel Erdmann, tenorsaxofonist en drummer Christophe Marguet, oude vrienden, maakten in 2013 het duo album Together, zij vonden elkaar. Ze nodigden Bruno Angelini (piano) en Hélène Labarrière (contrabas) uit en dat heeft geleid tot dit album. Erdmann heeft al 17 albums op zijn naam staan met musici als Aki Takase, Henri Texier en Christophe Marguet ,diens teller staat op 19 met o.a. Andy Sheppard, Henri Texier en natuurlijk Erdmann. Zoals we gewend zijn met het beluisteren van de rijke Franse jazz is het weerom genieten geblazen, uiterst professionele muziek met dat typische Franse accent met een snuifje chanson, een dosis joie de vivre et allons on va jouer! De rolverdeling qua composities is fifty fifty , 4 door Erdmann en 4 door Marquet. Het album vangt aan met “Numero uno” van Erdmann, een sfeervol nummer dat voortdrijft op een donker ritme van bas en drums, het levert dreigende muziek op met spookachtige effecten. “Tribu” van Marguet bevat ook een gestaag ritme waarover Erdmann fraai soleert. “Elevation” van Erdmann is een verstild nummer met een zwoele saxofoon, kabbelende pianonoten en een zoemend bas, heel fraai. In “Pronto Presto” de titel zegt het al ,vliegt het tempo omhoog met opzwepend drumwerk en een zoevende bas, toffe muziek. “Soir Bleu” is ook een waar meesterwerkje met tintelend pianospel en een aanstekelijk ritme, je wordt gewoon vrolijk als je naar dit soort muziek luistert, een waar feest voor de oren. “Avant la parole” is weer een rustig muziekstuk met een bijna stilstaand ritme, muziek om bij weg te dromen, verstilde klanken die prima zouden functioneren bij een film. Het album sluit af met “De Phone Home” waarin Marguet zich uitleeft met een lange drumsolo. Weer een staaltje van prima Franse jazz met een rijk gestoffeerd palet aan klanken. Jan van Leersum.
|